foto: 

Prośba do byłych uczestników turnusów pobytowych i byłych pracowników Państwowego Domu Wczasów Dziecięcych „Warszawianka” w Jagniątkowie

Zbudowana w latach 1900–1901 i należąca do niemieckiego pisarza noblisty Gerharta Hauptmanna willa Łąkowy Kamień (Wiesenstein) przechodziła po II wojnie światowej różne koleje losu. Po śmierci Hauptmanna 6.06.1946 czyniono bezskuteczne zabiegi, aby stała się domem dla wybitnego polskiego poety Leopolda Staffa. Dnia 19 lipca 1946 roku willę przejęło Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Radzieckiej. Nie wiemy, na jak długo – to najbardziej tajemniczy okres w dziejach tego domu. Tuż przed rokiem 1950 w Łąkowym Kamieniu pojawiły się pierwsze dzieci, kierowane tu przez oddziały Polskiego Związku Zachodniego. Ich celem była intensywna nauka języka polskiego, kiedy to wraz z rodzicami emigrantami powracali do Polski. Prawdopodobnie przez dwa lata funkcjonowała tu szkoła ogólnokształcąca, a dzieci uczyły się na 3-miesięcznych turnusach.

Ok. roku 1950 pojawiły się tu dzieci w domu turnusowym, przemianowanym wkrótce na dom wczasów dziecięcych. Kierowano je tu dla poprawy stanu zdrowia. Pobyt w ciągu roku szkolnego, korzystne warunki klimatyczne, opieka wychowawcza i lekarska, racjonalne odżywianie, zorganizowany tryb życia i systematyczna nauka szkolna były kluczowe podczas takiego pobytu. Jako że pierwsze przybywające tu dzieci pochodziły z Warszawy – dom nazwano „Warszawianką”.

O skierowaniu dziecka decydowały szkoły, zaś kuratoria przydzielające miejsca uwzględniały powiaty i szkoły o warunkach najmniej korzystnych dla zdrowia i wychowania dziecka. Pobyty, w „Warszawiance”, ustalono na 6-tygodniowe turnusy. Kierowane dzieci, z reguły z miejskich ośrodków przemysłowych, poddawano badaniom przeprowadzanym przez lekarzy szkolnych, a spośród dzieci zakwalifikowanych, pierwszeństwo miały żyjące w warunkach niekorzystnych dla zdrowia i wychowania. W grupie wychowawczej czy klasie znajdowały się dzieci z kilku, czasem kilkunastu miejscowości czy szkół. Wkrótce przy „Warszawiance” wybudowano barak szkolny, a w domu po pisarzu, gdzie mieszkały dzieci, zorganizowano kuchnię i opiekę pielęgniarską. Jednorazowo mogło przebywać tu nawet 50 dzieci! „Warszawianka” funkcjonowała do czerwca 1998 roku.

Powróćmy do tamtych lat

Dziś chcielibyśmy powrócić do Waszych wspomnień i utrwalić w formie książki – albumu albo nagrania. Jeśli więc byłeś/byłaś uczestnikiem pobytu w PDWD „Warszawianka” podziel się z nami tym, co pamiętasz. Kiedy tu przyjechałeś? Skąd? Na jak długo? Co szczególnego zapamiętałeś? Czy wiedziałaś, kto mieszkał w tym domu wcześniej? A może posiadasz zdjęcia lub inne pamiątki, które dodatkowo mogą wzbogacić Twoje wspomnienia? Początkowo do „Warszawianki” przyjmowano dzieci w wieku 7-10 lat, później do 18 lat. To najpiękniejsze lata dzieciństwa, które trwale się pamięta.

Zwracamy się również do osób, które tu pracowały a nawet mieszkały. Państwa wspomnienia mogą być niezwykle cenne – stwórzmy z nich historię „Warszawianki” i ocalmy od zapomnienia. Od 2005 roku jesteśmy placówką muzealną. Organizujemy wystawy, koncerty, spektakle czy konferencje naukowe. Dbamy o pamięć nie tylko o Gerharcie Hauptmannie, ale i o tym domu. Stąd nasz apel i prośba.

Napisz do nas list lub e-mail. Albo zadzwoń lub odwiedź. Zajrzyj także na naszą stronę internetową albo portal społecznościowy Facebook, gdzie na bieżąco zamieszczamy informacje, co słychać w Łąkowym Kamieniu.

Nasz adres:
Muzeum Miejskie Dom Gerharta Hauptmanna
ul. Michałowicka 32

58-570 Jelenia Góra

tel. 75 755 32 86

e-mail: kontakt@muzeum-dgh.pl | www.muzeum-dgh.pl

Zapraszamy!

Dyrektor i Pracownicy MMDGH