foto: 

Dokładnie 75 lat temu zmarł w swoim domu Gerhart Hauptmann. Pamiętając o tej rocznicy przygotowaliśmy kolejną, unikalną wystawę – „Gerhart Hauptmann na znakach pocztowych świata”. Polecamy ją wszystkim – nie tylko filatelistom . Prezentujemy nasze zbiory znaczków pocztowych, kopert FDC pierwszego dnia obiegu, datowników okolicznościowych, kart pocztowych czy kart maximum. Filatelistyczne cymelia pochodzą z całej Europy (i to nie tylko z Niemiec) a nawet z Chin czy Afryki. Naszą wystawę uzupełniają listy - oryginalna korespondencja Hauptmannów z Polakami oraz listy i kartki pocztowe osób z otoczenia pisarza. Wszystko pochodzi ze zbiorów naszego muzeum.

Przypominamy, że w sprzedaży posiadamy także wydany przez muzeum „Dziennik 1946” Margarety Hauptmann, gdzie żona pisarza szczegółowo opisuje moment śmierci pisarza i wszystko to, co działo się po jego śmierci. Uzupełnienie „Dziennika” stanowią dwie inne wystawy „Pociąg specjalny z Gerhartem Hauptmannem” oraz fotograficzna „Na Hiddensee!”.

Zapraszamy codziennie (oprócz poniedziałków) w godz. 9-17.

O śmierci Gerharta Hauptmanna w relacji jego żony - posłuchaj tutaj

foto: 

Prośba do byłych uczestników turnusów pobytowych i byłych pracowników Państwowego Domu Wczasów Dziecięcych „Warszawianka” w Jagniątkowie

Zbudowana w latach 1900-1901 i należąca do niemieckiego pisarza-noblisty Gerharta Hauptmanna willa „Wiesenstein” („Łąkowy Kamień”) przechodziła po II wojnie światowej różne koleje losu. Po śmierci Hauptmanna 6.06.1946 roku czyniono bezskuteczne zabiegi, aby stała domem dla wybitnego polskiego poety Leopolda Staffa. 19.07.1946 roku willę przejęło Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Radzieckiej. Nie wiemy, na jak długo – to najbardziej tajemniczy okres w dziejach tego domu. Tuż przed rokiem 1950 w „Łąkowym Kamieniu” pojawiły się pierwsze dzieci, kierowane tu przez oddziały Polskiego Związku Zachodniego. Ich celem była intensywna nauka języka polskiego, kiedy to wraz z rodzicami-emigrantami powracali do Polski. Prawdopodobnie przez dwa lata funkcjonowała tu szkoła ogólnokształcąca a dzieci uczyły się na 3-miesięcznych turnusach. Ok. roku 1950 pojawiły się tu dzieci w domu turnusowym, przemianowanym wkrótce na dom wczasów dziecięcych. Kierowano tu je dla poprawy stanu zdrowia. Pobyt w ciągu roku szkolnego, korzystne warunki klimatyczne, opieka wychowawcza i lekarska, racjonalne odżywianie, zorganizowany tryb życia i systematyczna nauka szkolna to były naj-istotniejsze czynniki takiego pobytu. Jako że pierwsze przy-bywające tu dzieci pochodziły z Warszawy – dom nazwano „Warszawianką”. O skierowaniu dziecka decydowały szkoły, zaś kuratoria przydzielające miejsca uwzględniały powiaty i szkoły o warunkach najmniej korzystnych dla zdrowia i wychowania dziecka. Pobyty, w „Warszawiance”, ustalono na 6-tygodniowe turnusy. Kierowane dzieci, z reguły z miejskich ośrodków przemysłowych, poddawano badaniom przeprowadzanym przez lekarzy szkolnych, a spośród dzieci zakwalifikowanych, pierwszeństwo miały żyjące w warunkach niekorzystnych dla zdrowia i wychowania. W grupie wychowawczej czy klasie znajdowały się dzieci z kilku, czasem kilkunastu miejscowości czy szkół. Wkrótce przy „Warszawiance” wybudowano barak szkolny a w domu po pisarzu, gdzie mieszkały dzieci, zorganizowano kuchnię i opiekę pielęgniarską. Jednorazowo mogło przebywać tu nawet 50 dzieci! „Warszawianka” funkcjonowała do czerwca 1998 roku.

Powróćmy do tamtych lat

Dziś chcielibyśmy powrócić do Waszych wspomnień i utrwalić w formie książki – albumu albo nagrania. Jeśli więc byłeś/byłaś uczestnikiem pobytu w PDWD „Warszawianka” podziel się z nami tym, co pamiętasz. Kiedy tu przyjechałeś? Skąd? Na jak długo? Co szczególnego zapamiętałeś? Czy wiedziałaś, kto mieszkał w tym domu wcześniej? A może posiadasz zdjęcia lub inne pamiątki, które dodatkowo mogą wzbogacić Twoje wspomnienia? Początkowo do „Warszawianki” przyjmowano dzieci w wieku 7-10 lat, później do 18 lat. To najpiękniejsze lata dzieciństwa, które trwale się pamięta. Zwracamy się 

również do osób, które tu pracowały a nawet mieszkały. Państwa wspomnienia mogą być niezwykle cenne –stwórzmy z nich historię „Warszawianki” i ocalmy od zapomnienia. Od 2005 roku jesteśmy placówką muzealną. Organizujemy wystawy, koncert, spektakle czy konferencje naukowe. Dbamy o pamięć nie tylko o Gerharcie Hauptmannie ale i o tym domu. St

ąd nasz apel i prośba. Napisz do nas list lub e-mail. Albo zadzwoń lub odwiedź. Zajrzyj także na naszą stronę internetową albo portal społecznościowy facebook, gdzie na bieżąco zamieszczamy informacje, co słychać w „Łąkowym Kamieniu”.

Nasz adres:
Muzeum Miejskie „Dom Gerharta Hauptmanna”
ul. Michałowicka 32, 58-570 Jelenia Góra, tel. 75 755 32 86

e-mail: kontakt@muzeum-dgh.pl | www.muzeum-dgh.pl

Zapraszamy!Dyrektor i Pracownicy MMDGH