W latach 1933–1945 Tkacze znikają ze scen niemieckich. W 1947 roku Teatr Miejski w Düsseldorfie jako pierwsza scena w zachodniej strefie okupacyjnej wystawia dramat. Reżyser Hans Schalla przedstawia sztukę jako niekończącą się balladę: rezygnuje z rekwizytów, charakteryzacji i kurtyny. Reżyser koncentruje się na głównym temacie (bieda). Sztuka zyskuje tym samym na aktualności i intensywności. Schalla kontynuuje drogę ku abstrakcji inscenizując w 1962 roku dramat dla teatru w Bochum (Ruhrfestspiele).

fotografie: